Een frozen shoulder wordt gekenmerkt door pijn in en rondom de schouder, vaak uitstralend tot in de bovenarm. Deze pijn houdt vaak weken aan en neemt geleidelijk in ernst toe. Na enige weken tot maanden treedt er een toenemende stijfheid in de schouder op. De pijn wordt veroorzaakt door een ontsteking van het binnenste van het gewrichtskapsel. De bewegingsbeperking ontstaat door een geleidelijk toenemende verstijving van het buitenste van het gewrichtskapsel

Een frozen shoulder ontstaat vaak zonder duidelijke aanleiding en wordt regelmatig in eerste instantie gediagnostiseerd als een slijmbeursontsteking of peesontsteking. Pas na verloop van enkele weken tot maanden wordt de werkelijke diagnose gesteld. Soms is er een duidelijk verband met een voorafgaande gebeurtenis (val of operatie) of aandoening.

Het verloop van een frozen shoulder kent drie stadia:

1. De ‘verstijvende’ fase
   Deze duurt zes weken tot maximaal negen maanden. De pijn neemt geleidelijk toe en de beweeglijkheid neemt af.

2. De frozen – ‘bevroren’ fase
   De pijn in de schouder neemt langzaam af, maar de stijfheid blijft. Deze fase duurt vier tot negen maanden.

3. De ‘ontdooiende’ fase
   De pijn vermindert verder en de beweeglijkheid komt langzaam terug tot (nagenoeg) normaal. Deze fase duurt tussen de vijf maanden en twee jaar. Circa 5 procent van de mensen met een frozen shoulder houdt ook na de laatste fase langere tijd een pijnlijke en stijve schouder.

Zo’n 2 tot 5% van de Nederlandse bevolking heeft wel eens een frozen shoulder gehad, vaak tussen het 40ste en het 60ste levensjaar. Mensen met diabetes lopen meer risico. Onder hen heeft tussen de 10 en 23% last van een frozen shoulder. Bij diabetespatiënten duurt de aandoening vaak langer en is het effect van de behandeling minder goed te voorspellen. Een te snel of te langzaam werkende schildklier, de ziekte van Parkinson en bepaalde hart- en vaatziekten, zoals een hersenbloeding, verhogen ook de kans op een frozen shoulder.

Een frozen shoulder kenmerkt zich door pijn en toenemende beperking in de beweeglijkheid van de schouder. De zeurende pijn is vrijwel continu aanwezig en verergert bij plotselinge bewegingen. De pijn kan nog minuten lang aanhouden na een plotselinge beweging. Ook de arm te lang stilhouden is vervelend en liggen op de zij is vaak onmogelijk. U voelt de pijn vooral diep in de schouder en vaak ook in de bovenarm. U kunt uw schouder niet goed bewegen, ook niet als een ander dit bij u probeert. Bewegingen zoals iets uit een hoge kast pakken, aankleden en autorijden zijn ernstig beperkt door pijn en verminderde beweeglijkheid.

Het herstel van een frozen shoulder is een langdurige proces, waarbij u rekening moet houden met minimaal een half jaar herstel. In sommige gevallen kan het echter zelfs enkele jaren duren. Het belangrijkste bij het herstel van een frozen shoulder is het blijven bewegen. Om nieuwe overbelasting tijdens het herstel te voorkomen is het verstandig om dit onder begeleiding van een fysiotherapeut te doen. De fysiotherapeut zorgt er samen met u voor dat de schouder sterker wordt en soepel blijft, zodat de schouder in de toekomst weer goed belastbaar is.